مهم ترین کاربرد فروسیلیکو منگنز در ساخت آمیژن ها است تا در میزان مصرف آلیاژها صرفه جویی شده و از اتلاف منابع جلوگیری به عمل آید. چرا که افزودن خالص عناصر منجر به بالا رفتن تلفات حاصل از اکسیداسیون می گردد. به علاوه استفاده از عناصر به شکل خالص آن ها، تعادل حرارتی کوره قوس الکتریکی را برهم زده و سبب افزایش میزان مصرف انرژی خواهد شد. بکار گیری فروسیلیکو منگز این مشکل را به خوبی برطرف می کند. با توجه به اینکه استفاده از فروسیلیکو منگنز منجر به کم شدن میزان حلالیت کربن می شود، کاربرد مهم دیگر این فروآلیاژ را می توان کاهش مقدار کربن ناخواسته آلیاژهای منگنز دانست. به عبارت دیگر می توان گفت که در حضور این فروآلیاژ حجم کربن با سیلیکون رابطه معکوس اما متناسب خواهند داشت. برای آلیاژسازی در استیل و اکسیژن زدایی نیز از فروسیلیکو منگنز بهره گرفته می شود. همچنین این عنصر برای تولید فولادهای با درصد کم کربن به عنوان کمک بار مورد استفاده قرار می گیرد. فروسیلیکو منگنزهایی که درصد سیلیس در آن ها بیشتر از 30 است نیز برای ساخت و تولید فولادهای ضد زنگ بکار گرفته می شوند. فروآلیاژ فوق در این حالت نقش یک دی اکسید کنند قوی را بر عهده دارد و خواص مکانیکی فولاد تولیدی را تا حد قابل توجهی ارتقاء می دهد. به طور کلی می توان گفت که کاربرد فروسیلیکو منگز در صنعت، افزایش خواص مکانیکی فولاد به وسیله اضافه کردن عناصر آلیاژی و حذف عناصری مانند گوگرد و اکسیژن است. فولاد حاصل شده در طی این فرآیند، سختی پذیری بالایی دارد.